Praca
nawiązuje do pitagorejskiej idei Harmonii Mundi. Jej
podstawą jest komputerowe opracowywanie przeze mnie notacji Muzyki Sfer
Johannesa Keplera (XVI/XVIIw) w połączeniu z mikrodźwiękami
odkrywanymi w uderzeniu serca. Akordy
opisane przez J. Keplera, zostały komputerowo „wskanowane” w jedno
uderzenie serca, o. czasie trwania rozciągniętym do odległości świetlnej
pomiędzy Słońcem a Ziemią (8min.31 sek.). Utwór zawiera w sobie dwie
części: skurcz i rozkurcz serca (rozkurcz “idzie “ do tyłu w wersji
negatywowej), o łącznej długości 17min.2 sek.
Można
zatem usłyszeć dźwięki powoływane przez Merkurego, Wenus, Ziemię,
Księżyca, część Marsa, Saturna i Jowisza.
Metrum
stanowi bicie serca
Materiał
akustyczno-wizualny został umieszczony w kontekście ultrasonograficznego
obrazu wnętrza ciała.
